الگوي مصرف- حميد بابايي - نقد داستان

درود بر مهربان ياران

داستان زير از حميد بابايي است. دوست خوبي كه يك بار ديگر هم داستاني از او براي نقد

در اين وبلاگ منتشر شده است. منتظر نقد بدون رودر وايسي شما بر اين داستان هستيم

سپاس و احترام

سروش عليزاده

رشت

الگوی مصرف

پدر

بعد از اینکه پدرم قبض ها را دید دستش را گذاشت روی سینه اش و راحت نشست رو مبل و با یک لبخند ملیح سکته کرد. در همان

لحظه من دویدم سمت پدر و او روی مبل ولو شد . با هر بدبختی بود ،پدر را رساندیم بیمارستان و بعد از مرخصی شدنش ، او به یک

سری مکاشفه رسید به قول خودش .

پدرومن

پدر جلوم ایستاد و قبض گاز را به دستم داد و گفت : بخون

_چی رو بخونم پدر جان ؟

_بهای گازُ

_ خب این چه ربطی به من داره ؟

_ فکر می کنی خبر ندارم شبا چت می کنی ؟

_ چه ربطی داره پدر جان ؟این گازه .

با این استدلال که در عالم همه چیز به هم مربوط است . من مجبور شدم شب ها راس ساعت ده بخوابم و برای استفاده از رایانه به سایت

دانشگاه سربزنم .

ابزار آلات و نوع آوری پدرانه

مکاشفات پدر در زمینه الگوی مصرف فقط به همین جاها خلاصه نشد .پدر استفاده از یک سری ابزار قدیمی که به قول خودش مصرف

کمتری داشتند را باب کرد و از هیچ امری روی گردان نشد .

اولین وسیله ای که به کار بست . آفتابه بود . پدر استدلال کرد که شلنگ جدید سفید اگر چه کاربرد خوبی دارد اما میران آب مصرفی آن

بالاست و باعث هدر رفتن آب می شود .

اگرچه با تفکرات پدر مخالف بودم ،اما استدلال های پدر کاملن منطقی به نظر می رسید .

شب ها غذای ما شده بود نان و ماست . مادر ازتفکر پدر دفاع می کرد و می گفت : شب هر چی سبک تر بخوابید ،برای خودتون

بهتره .

می دانستم مادر برای معاف شدن از درست کردن غذا این حرف ها را می زد . کار پدر به همین جا ختم نشد و حرکت های پدر برای

اصلاح الگوی مصرف خانه ادامه پیدا کرد .

حرکت بعدی اش درباره اصلاح وضعیت ظاهری بود ،چند ماهی می شد که اصلاح نکرده بودیم . به پدر گفتم : پدر جان ،نظرتون چیه

بریم آرایشگاه؟

نگاهی به من انداخت و گفت: الان که خوبی ،الان این جور قیافه ها مد پسر .

_ پدر جان شبیه دراویش شدیم .

_ چه اشکالی داره ،اتفاقن داریم الان هم از نظر روحی هم از نظر جسمی پیشرفت می کنیم .

برخورد دانشگاهی

بچه های دانشگاه با دیدن وضعیت من که لاغر ترکه ای بودم و ریش هایم بلند شده بود و تو دانشگاه چیزی نمی خوردم ، فکر کردند

دستی در تصوف دارم و به مهمانی های آنها دعوت می شدم و برایشان از تجربیات در عالم معنا می گفتم . هر چند که بیشتر مکاشفاتم

به خاطر گرسنگی بود . یك بار برای یکی از دوستانم درباره پدرم حرف زدم و او شیفته تفکرات پدرم شد . اگر چه نتوانستم بگویم

عرفان پدرم از خساست اوست . او پدرم را دعوت کرد و پدر به عنوان ریس حلقه آنها انتخاب شد .

ریاست بدون تبیض نژادی

انتخاب شدن پدرم به عنوان رئیس هم باعث نشد تفکراتش را عوض کند حتا نظراتش شدید تر هم شد . جزء شاهکارهای آخرش خریدن

یک گاو بود و آوردن آن به آپارتمان که با مخالفت شدید همسایه ها روبه رو شد اما انگار نه اگار . پدرم گوشش بدهکار این حرف ها

نبود،می خواست شیر تازه بنوشد به تجویز اطبا . در نهایت یکی از همسایه ها گاو را خرید و ما را از دست گاو راحت کرد.

کودتا و ایستادگی تا آخرین قطره خون ،بزن زنگُ!!

بعد از اینکه پدر چند قبض پشت سر هم دریافت کرد و مطمئن شد مصرف پایین آمد ،باز سعی کرد هزینه ها را کاهش بدهد . عمل بعدی

پدر فروش لوازم خانه بود .

از دانشگاه که برگشتم . به خاطر پیاده روی زیاد نمی توانستم روی پاهام بند شوم . اما در را که باز کردم تازه فهمیدم کار از نشستن

گذشته است. چند کارگر داشتن وسایل خانه راجمع می کردند . مادر گوشه اتاق ایستاده بود و بهت زده فقط نگاه می کرد . پدر در حال

چانه زدن با مردی که به نظر سمسار می رسید بود .

نگاهم به مادر افتاد که اشک تو چشمش جمع شده بود . دیگر نتوانستم تحمل کنم صدای ضرب زورخانه توی گوشم می پیچید . فریاد

زدم : بابا اینجا چه خبره؟

پدرم هم ایستاد جلوم و گفت : چرا داد می زنی .

احساس خوشآیندی بهم دست داد،چیزی مثل غرور . در چشمهای پدرم زل زدم وگفتم : پدر این بساط ُزودتر جمع ش کنید .

پدر هم بدون فوت وقت جلوم ایستاد و زد تو گوشم ،تا نشان بدهد تمام حرف ها درباره کسالت بعد از سکته ش بی مورد است . من هم

حساب کار دستم آمد .

اما سعی کردم با پدر به صورت مسالمت آمیز وارد مذاکره بشوم و نشان بدهم که برداشت او از مسئله اصلاح الگوی مصرف در واقع

برداشتی غلط است و نوعی خلط زبانی رخ داده. اما پدر هیچ استدلالی را نپذیرفت و محکوم به پذیرش مسئله فوق شدیم .

پیشرفت داخلی و خارجی

دریافت چند لوح تقدیر از سازمان های مختلف به خاطر مصرف کمتر از حد تصور و ارائه راه کارهای مبارزه با مصرف در حد

معمول از سوی چند کشور آفریقایی دعوت نامه دریافت کرد و پدر در این کشور ها در حال تدریس است .

و اما من

من هم از دانشگاه به خاطر ظن به داشتن اعتیاد اخراج شدم ،حتا وقتی می خواستند آزمایش بگریند ،خونی در سرنگ نمی آمد .

حالا به عنوان ریس یکی از فرقه های عرفان مشغول به آموزش دادن به دوستان علاقمند هستم .