ساده بنوسید. ساده بنوسید و باز هم ساده بنویسید. 

از پیچیده نویسی برای نشان دادن دانش زبانیتان به خواننده پرهیز کنید. خواننده باهوش است و لفاظی‌های بیهوده جای کم اطلاعی و کم فروشی احتمالی نویسنده را برایش نخواهد گرفت.عینیت گرایی آکادمیک مهم است اما نگذارید بر نوشته شما حاکم شود. این رویکرد باعث می‌شود خواننده هیچ ارتباطی با نوشته شما و شخصیت‌های احتمالی در آن برقرار نکند.
پ ن : یان مورتیمر می گه:" عینیت گرایی افراطی شبیه زبانی است که در آن کلماتی برای توصیف عشق و نفرت وجود ندارد. "